Into The Lake ใต้ธารนธี

“นะ...นายเป็น...จระเข้”

“กลัวเหรอ” ธารินถามเสียงเข้มด้วยท่าทางนิ่งเรียบ ไม่แสดงอาการตกใจเหมือนเช่นครั้งก่อน

ไทได้แต่อ้าปากค้าง พูดไม่ออก เขาเพิ่งรู้ตัวว่าทำสิ่งที่ไม่ควรลงไปเสียแล้ว 

“กล้าขึ้นเรือมากับฉันเพื่อพิสูจน์สิ่งนี้ แต่กลับกลัวงั้นเหรอ” ธารินตะคอกเสียงดังพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

ผิวที่เคยดูธรรมดาของธารินตอนนี้มีลักษณะเป็นเกล็ดจระเข้สีทองซึ่งสะท้อนแสงวาววับ ไทไม่อาจละสายตาไปได้ 

“ฉัน...ไม่ได้...กลัว....” ไทพยายามตอบปฏิเสธ แม้ว่าสีหน้าของเขาจะบ่งบอกถึงความกลัวที่เด่นชัดยิ่งกว่าอะไร

“ถ้าไม่กลัว แล้วทำไมตัวสั่นล่ะ?” ธารินพูดพลางขยับเข้าไปใกล้ไททีละนิด ไม่เหลือทางให้ถอยหนีอีกแล้ว 

เหยื่อตัวน้อยที่น่าสงสาร เกาะกุมขอบเรือแน่น

ไทหลับตาปี๋ ขณะที่ธารินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อย ๆ สายลมเย็นพัดผ่านทำให้รู้สึกหนาวสะท้านถึงขั้วกระดูก

“จะทำยังไงต่อ ร้องให้คนช่วย หรือจะโดดน้ำหนีไปดีล่ะ” ธารินถามอย่าท้าทาย ท่าทางใจเย็น ยิ้มชั่วร้ายเผยออกมา ราวกับว่าไทเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือของเขา

“อย่า...เข้ามานะ!” ไทร้องออกมาอย่างกับเด็กน้อยก่อนจะขว้างขวดน้ำใส่มนุษย์จระเข้ตรงหน้า แต่อีกฝ่ายคว้ามันไว้ได้อย่างง่ายดาย

“นายจะทำอะไรได้” ธารินถามพร้อมฉีกกระชากขวดน้ำในมือออกเป็นเสี่ยง ๆ ด้วยพละกำลังมหาศาล ก่อนจะโยนมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี และดูเหมือนว่าเขาจะไม่พยายามปกปิดตัวเองอีกแล้ว

“นายจะฆ่าฉันเหรอ?” ไทถามด้วยเสียงสั่นเครือ น้ำตาเริ่มไหลออกมาพร้อมเสียงสะอื้น
…

---

ไท : ธีรไท เทวสกุล / ส่วนสูง 173 /ราศีธนู

ธาร : ธาริน สิริชลาธาร / ส่วนสูง 182 / ราศีตุลย์

วิน : ภวินทร์ พิทักษ์ธารา/ ส่วนสูง 178 / ราศีเมถุน

 

บุคคล สถานที่ ตำนานและเรื่องราวทั้งหมดเป็นการสมมุติขึ้นมาในจินตนาการของผู้เขียนทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและปล่อยให้จิตวิญญาณได้คล้อยตามไปกับความรู้สึกของตัวละครเท่าที่จะทำได้ หากมีข้อผิดพลาดประการใดผู้เขียนต้องขออภัยล่วงหน้าไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ และขอให้สนุกกับการอ่าน
 

---

มาลุ้นกับว่าไทจะต้องพบเจออะไรบ้างในเมืองทะเลสาบที่เต็มไปด้วยความลึกลับ

ฝากติดตามและเป็นกำลังใจให้ด้วยครับ